Ahli hadits yang bermazhab Syafi’i (Bag.1)

1.    Al-Zahabi. (673-748 H)

Ibnu al-Subki (w. 771 H) telah memasukkan nama salah seorang yang beliau akui sebagai guru beliau ini dalam ulama-ulama bermazhab Syafi’i dalam kitab beliau, Thabaqat al-Syafi’iyah al-Kubra. Nama lengkap beliau adalah  al-Imam al-Hafizh Syamsuddin Abu Abdullah Muhammad bin Ahmad bin Utsman Qaimaaz al-Zahaby. Beliau lahir pada tahun 673 H. Beliau hidup semasa dengan Imam al-Subki, ayah dari Ibnu al-Subki pengarang kitab Thabaqat al-Syafi’iyah al-Kubra dan pernah berguru pada Syeikh Islam Daqiq al-‘Id, seorang tokoh ulama terkenal bermazhab Syafi’i. Untuk menggambar kebesaran al-Zahabi dalam ilmu hadits, pengarang Thabaqat al-Syafi’iyah al-Kubra mengatakan :

“Pada zaman ku ada empat hafizh (ahli hadits), yakni al-Mizzi, al-Birzali, al-Zahabi dan Syeikh al-Imam al-Walid (Imam al-Subki), tidak ada yang kelima pada zaman mereka.”

Beliau pernah menimba ilmu antara lain di Damsyiq, Ba’labaka, Mesir (di Mesir beliau bertemu dengan Daqiq al-‘Id), Makkah, Halab, Nabulus, dan Iskandariyah.

Diantara karya beliau :

1.      Al-Tarikh al-Kabir

2.      Al-Tarikh al-Ausath

3.      Al-Tarikh al-Shaghir

4.      Al-Nubalaa

5.      Mukhtashar Tahzib al-Kamal

6.      Al-Kasyif

7.      Al-Mizan fi al-Dhu’afa

8.      Mukhtashar Sunan al-Baihaqi

9.      Dan lain-lain[1]

Al-Asnawi (w. 772 H) juga telah memasukkan nama al-Zahabi dalam ulama-ulama bermazhab Syafi’i dalam kitab beliau, Thabaqat al-Syafi’iyah. Dalam kitab ini disebutkan al-Zahabi lahir di Damsyiq pada tahun 673 H dan wafat di negeri kelahiran beliau pada malam Senin pada Tanggal 3 Zulqaidah Tahun 748 H.[2]

2.        Imam al-Bukhari (194-256 H)

Ibnu al-Subki (w. 771 H) telah memasukkan nama beliau dalam ulama-ulama bermazhab Syafi’i dalam kitab beliau, Thabaqat al-Syafi’iyah al-Kubra. Nama lengkap beliau adalah Abu Abdullah Muhammad bin Ismail bin Ibrahim bin al-Mughirah bin Bardizbah al-Ja’fi al-Bukhari. Beliau dilahirkan pada tahun 194 H. Mulai masa anak-anak, beliau sudah mencinta ilmu pengetahuan. Tahun 205 H dalam usia 11 tahun, beliau sudah mulai meriwayat hadits dan menghafal karya Ibnu al-Mubarrak. Al-Bukhari belajar fiqh Syafi’i pada ulama-ulama Syafi’i generasi pertama seperti al-Za’farani, Abu Tsur, al-Karabisii dan al-Hamidi.[3] Berdasarkan riwayat al-Hakim, beliau pulang ke rahmatullah pada malam hari raya fitrah, 1 Syawal 256 H, usia beliau ketika itu 62 tahun kurang dua belas hari.[4]  Imam al-Bukhari adalah pengarang kitab al-Jami’ Shahih, yang lebih dikenal sebagai kitab Shahih al-Bukhari, yang merupakan kumpulan hadits-hadits paling shahih. Dalam kitabnya, al-Tauzhih li Syarh al-Jami’ al-Shahih, Ibnu al-Mulaqqan (w. 804 H) mengatakan dalam muqaddimahnya :

“Kitab al-Jami’ al-Shahih merupakan kitab yang paling shahih, paling tinggi, paling mulia dan paling banyak mamfaat setelah al-Qur’an.”[5]

bersambung :
Ahli hadits yang bermazhab Syafi'i (bag.2)

---

[1] Ibnu al-Subki, Thabaqat al-Syafi’iyah al-Kubra, Dar Ihya al-Kutub al-Arabiyah, Juz. IX, Hal. 100-104

[2] Al-Asnawi, Thabaqat al-Syafi’iyah, Dar al-Kutub al-Ilmiyah, Beirut, Juz. I, Hal. 273-274

[3] Ibnu al-Subki, Thabaqat al-Syafi’iyah al-Kubra, Dar Ihya al-Kutub al-Arabiyah, Juz. II, Hal. 212-215

[4] Ibnu al-Subki, Thabaqat al-Syafi’iyah al-Kubra, Dar Ihya al-Kutub al-Arabiyah, Juz. II, Hal. 232

[5] Ibnu al-Mulaqqan, al-Tauzhih li Syarh al-Jami’ al-Shahih, Wazarah al-Auqaf wa Syuun al-Islamiyah, Qatar, Juz. II, Hal. 11